Avrupa’daki pornografik yasaları gizlilik sorunları getiriyor. Birden fazla ülke pornografik materyalini tamamen yasaklarken, diğerleri para kazanma, üretim ve dağıtım kanallarını olabildiğince kısıtlamaya çalışıyor.
Avrupa’daki pornografik yasaları gizlilik sorunları getiriyor. 2017’de İngiltere, 18 yaşın altındaki herhangi bir kullanıcının bunlara erişmesini engellemek için pornografik sitelere bir yaş doğrulama sistemi getirmeyi amaçlayan Dijital Ekonomi Yasasını kabul etti. Bundan sonra, Avrupa’daki diğer ülkeler de aynı şeyi yaptı.
Çoğu pornografik site, kullanıcıdan yasal yaşta olduğunu belirtmesini istese de, bu tür bir doğrulama yalnızca saygı duyulabilecek veya yapılmayabilecek bir taleptir ve nihayetinde siteleri kontrol etmek çocuğun veya ergenin ebeveynlerine veya velilerine kalmıştır.
Bununla birlikte, Birleşik Krallık yasası, herhangi bir İngiliz vatandaşını (veya bir İngiltere IP adresinden bir porno web sitesine erişen herhangi birini ) doğrulama sağlayıcılarına kaydolmaya mecbur eder ve bu da tehlikeli bir emsal teşkil ederek milyonlarca kişinin verilerinin gizliliğini ve güvenliğini riske atar.
İnsanlardan ve uzmanlardan gelen baskı ve muazzam teknik zorluklar, nihayetinde kanunun onaylanmasına rağmen yürürlüğe girmeden hemen önce kaldırılmasına neden oldu.
“Sorun, [yaş] doğrulama fikri değil, ama vazgeçilecek ve her türlü sızıntıya açık olan bilgidir. Pornografi ile ilgili davaları savunmada uzmanlaşmış İngiliz avukat Myles Jackman, “Ve bu inanılmaz derecede kişisel veriler, kamuya açık alana sızdırılırsa inanılmaz derecede zarar verici olur” diyor.
Aktivistler, İngiltere’de sadece pornoya erişmek isteyen kişilerin kişisel verilerinin değil, aynı zamanda “bir bireyin cinsel yaşamını veya yönelimini ilgilendiren her türlü bilginin” yetkililer tarafından erişilebilir olacağını belirtti mühendis Alec Muffett. ve internet güvenliği evangelisti.
Başlıklar
Tartışma: Gençleri ve çocukları korumak
Şimdi, Fransa ve Almanya da, genellikle muhafazakar dini gruplar tarafından desteklenen “çocukları ve gençleri koruma” söylemine dayalı olarak porno sitelerine erişimi kısıtlamayı amaçlayan yasaları tartışıyorlar.
Ancak bu fikir aynı zamanda tüm ideolojik gruplar tarafından da yaygın olarak paylaşılıyor, diyor Muffett.
Böyle bir tartışma yeni değil.
Yine de hükümetler, insanların mahremiyetini ve hatta istedikleri herhangi bir yasal içeriğe erişme haklarını tehlikeye atacak olsa bile, bu tür yasaları hala işlemeye çalışıyorlar.
“On yıl önce, [Alman] hükümet çocuk pornografisi için filtreleme internet çalıştı ve büyük protestolar vardı” Markus BECKEDAHL, Berlin-Brandenburg Eyalet Medya Kurumu Medya Konseyi üyesi ve üyesi diyor Netzpolitik , dijital bir Alman platformu Haklar.
Beckedahl, “Çocukları ve gençleri korumak da temel bir hak, bu yüzden bir denge bulmalıyız” diye ekliyor. Ona göre internet filtrelemesi bir seçenek olmamalı, ancak porno platformları reşit olmayanların yetkisiz erişimini önlemek için kendi tarafında daha fazlasını yapmalıdır.
Engelleme ve sansürleme
Almanya’da ana fikir, büyük porno izleme web sitelerine karşı DNS engellemeleri uygulamaktır, ancak bu tür engellemeler (örneğin bir VPN kullanımıyla) kolayca aşılamaz, aynı zamanda yalnızca büyük web sitelerini hedefleyerek başkalarını kontrolsüz bırakırlar.
“Bu girişimler başarısız olacak. Ancak o zamana kadar, çok büyük ikincil hasara neden olacaklar.
Alman parlamentosunun İnternet ve dijital toplum komisyonu üyesi olan BT uzmanı Alvar Freude, Çin’deki gibi daha sert önlemler iletişimin tam olarak izlenmesini ve tam kontrolünü gerektiriyor ”diyor.
Aynı zamanda devletin vatandaşları yönetme sınırları ve daha fazla özgürlük verilip verilmeyeceği üzerine bir tartışmadır. Devlet, özellikle fakir bir dadı. Ebeveynlerin çocuklarla her zaman ilgilenemeyebileceğini, boşluklar olacağını takdir ediyorum. Ancak devletin evrensel olması gerekip gerekmediği çok zor bir soru ”diyor Jackman.
Bu tür yasaların arkasındaki fikir, porno platformlarına erişmek için içeriği filtrelemek ve belgelerin yüklenmesini ve hassas verilerin aktarılmasını zorlamaktır.
Almanya’da, Kuzey Ren-Vestfalya Eyaleti Medya Otoritesi’nin (LMA) direktörü Tobias Schmid; tamamen uygulanmayan Gençlik Medyasını Koruma Yasası gibi pornoyu düzenleyen mevcut yasaları uygulamaya koymaya çalışıyor, diyor
Beckedahl, “çünkü ağ filtreleme on yıl önce oldukça tartışmalı ve politik bir konuydu.”
Ama artık göründüğü gibi değil. Şimdi, Beckedahl, “devlet medya yetkilileri bu [yeni] yolu deniyor ve eğer gerçekleşirse, bu sadece pornoyu değil, çok daha fazla filtrelemenin başlangıcı olacak.” Diyor. Jackman, “Başarılı olsunlar ya da olmasınlar, ya da sadece işin algılanan yönlerini engellemeye çalışıyorlar mı?”
Bu arada Fransa’da…
Mayıs 2020’de Fransız parlamentosu, bir çevrimiçi nefret söylemi yasası olarak kabul edilen pornografiyi yasalaştıran bir yasayı (Loi Avia) kabul etti.
Ve Haziran ayında Parlamento, yine çocuklar ve gençler için koruma sağlamak üzere porno web siteleri için bir yaş doğrulama sistemi getirmeyi kabul etti.
Havacılık yasası, ifade özgürlüğünün sonuçlarıyla ilgili endişeler nedeniyle Fransa’da oldukça tartışmalıydı. Fransız Anayasa Mahkemesi temelde tüm yasayı Haziran ayında iptal etti.
Yasanın arkasındaki temel fikir, Fransız topraklarında faaliyet gösteren belirli platformların, bir mahkeme emri kadar bir şey olmaksızın, bir kullanıcının işaretlemesinden sonraki 24 saat içinde herhangi bir ‘açıkça’ yasadışı konuşmayı kaldırmasını gerektirmesiydi.
Lawfare web sitesinin genel müdür yardımcısı Jacob Schulz;
“Kapsadığı konuşma yasaları, nefret söylemi yasalarını ve aynı zamanda, pornografiyi küçükler tarafından görülebilecek şekilde yasaklayan bir yasa da dahil olmak üzere diğer bazı suçları da içeriyordu” diyor.
Gördüğümüz gibi, porno karşıtı yasalar ve yaş doğrulama sistemleri genellikle neredeyse Truva atları gibi yasalara dahil ediliyor.
Schulz, “Avia yasasının kendisi pornografiyi suç saymaya çalışmıyordu. Daha ziyade, platformların bir kullanıcı raporundan sonra kaldırması gereken ‘açıkça yasa dışı’ içerik türleri listesine pornografide yığılıyordu. ”
Freude, “Bu önlemler, gençlerin pornografiye erişimini engelleme konusunda istenen etkiye sahip olmayacak,” diye açıklıyor
ve sonuç olarak “bu tür önlemlerin açıkça aşırı olana kadar uzatılması gerekecek.”
Dahası, “herhangi bir erişim engeli, özgür demokratik bir toplumla uyumlu değildir. Yasadışı içerik durumunda, diğer önlemler daha uygundur: kaynağında kaldırılmalıdır. ”
Son olarak Freud, “erişim engellemenin, diğer ilgi gruplarının da kullanmak istediği bir izleme ve sansür altyapısı oluşturduğunu” uyarır. Bu, fikir ve bilgi özgürlüğünü ciddi şekilde kısıtlayabilir ve aşırı gözetime yol açabilir. “
